Anna Karnkowska
Anna Karnkowska

Życiorys naukowy: Zainteresowania naukowe dr Anny Karnkowskiej dotyczą biologii jednokomórkowych organizmów jądrowych (eukariotycznych) tzw. protistów. Rozpoczynając karierę naukową na Uniwersytecie Warszawskim zajmowała się głównie taksonomią, filogenezą i różnorodnością jednokomórkowych glonów – euglenin. W trakcie staży podoktorskich poszerzyła swoje zainteresowania o tematykę ewolucji komórki eukariotycznej, badając różne grupy protistów. Aktualnie badaczka prowadzi również badania ekologiczne, w których stara się określić rolę mikroorganizmów eukariotycznych w ekosystemach wodnych.  

Dr Anna Karnowska w 2011 roku obroniła doktorat na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. Doświadczenie naukowe zdobywała w trakcie dwóch długoterminowych staży podoktorskich na Uniwersytecie Karola w Pradze i na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej w Vancouver. Odbyła także kilka krótkoterminowych staży w innych ośrodkach naukowych w Polsce, Niemczech, USA i Kanadzie. W 2017 roku wróciła do swojej Alma Mater i od tego czasu rozwija badania nad różnorodnością, ekologią i ewolucją mikroorganizmów eukariotycznych, realizując ten cel razem z zespołem studentów, doktorantów i pracowników Wydziału Biologii. 

Najważniejsze wyróżnienia w karierze naukowej badaczki to stypendium START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Stypendium Prezesa Rady Ministrów za wyróżniającą się rozprawę doktorską, Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców oraz Installation Grant przyznawany przez European Molecular Biology Organization.  

Dr Anna Karnkowska jest współautor ponad 30 prac naukowych oraz trzech rozdziałów w publikacjach branżowych. Aktualnie kieruje trzema grantami badawczymi przyznanymi przez Narodowe Centrum Nauki oraz European Molecular Biology Organization. Dodatkowo w ramach obowiązków dydaktycznych opiekuje się magistrantami i doktorantami oraz prowadzi ćwiczenia i wykłady dla studentów. 

 Praca badawcza i jej znaczenie: Życie na Ziemi wydaje się być zdominowane przez widoczne gołym okiem organizmy wielokomórkowe, takie jak rośliny czy zwierzęta. Jednak to mikroorganizmy są najbardziej zróżnicowanym genetycznie i metabolicznie komponentem ekosystemów. Wśród mikroorganizmów do tej pory najwięcej uwagi poświęcano bakteriom (organizmy prokariotyczne), a mniej jednokomórkowym organizmom jądrowym (eukariotycznym), zwanym też protistami. Badania tej różnorodnej grupy pozwalają na poszukiwanie odpowiedzi na ogólne pytania dotyczące ewolucji komórki eukariotycznej oraz roli protistów w ekosystemach.  

W swoich badaniach dr Anna Karnkowska zgłębia kluczowe wydarzenia w ewolucji komórki eukariotycznej, takie jak endosymbiotyczne pochodzenie organelli – plastydów i mitochondriów, ich ewolucję i redukcję. W tym celu sekwencjonuje i analizuje genomy oraz transkryptomy jednokomórkowych organizmów, które charakteryzują się nietypowymi organellami. Umożliwia to rekonstrukcję metabolizmu tych organelli oraz prześledzenie ich ewolucji. 

Gdybym nie została naukowcem toOd dziecka kocham przyrodę i jestem ciekawa świata, a ponieważ moi rodzice są naukowcami, to odkąd pamiętam praca naukowa wydawała mi się oczywistym wyborem. Lubię też uczyć i mam duszę organizatora, ale na szczęście i te pasje mogę realizować dzięki pracy naukowej. Poza przyrodą, ważną część mojego życia zajmowała też zawsze muzyka. Lubię słuchać muzyki, sama śpiewam w chórze. Odpoczynek i inspirację do dalszej pracy daje mi zatem przede wszystkim obcowanie z naturą i muzyką. 

Anna Karnkowska o sytuacji kobiet badaczek i zmianach na rzecz różnorodnych pod względem płci zespołów badawczych:  „Staram się nie myśleć o naukowcach przez pryzmat ich płci, choć oczywiście dostrzegam, że reprezentacja kobiet, zwłaszcza wśród doświadczonych badaczy, jest nadal niższa. W trakcie swojej dotychczasowej kariery miałam szczęście spotkać wielu naukowców, zarówno kobiet, jak i mężczyzn, którzy byli dla mnie wzorem. Najważniejsza zatem jest nie płeć, ale pasja i chęć wzajemnego inspirowania się. Z mojego doświadczenia, zdobytego podczas pracy w kilku różnych zespołach, wynika, że różnorodność to kluczowy element, który służy twórczej pracy. Nie każdy ma takie same talenty, charakter i sposób pracy i to właśnie w różnorodności tkwi siła zespołów naukowych. 


Powrót