Życiorys naukowy: Dr Ulrike Topf  studiowała biologię na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem. Następnie kontynuowała studia magisterskie na Uniwersytecie we Fryburgu, gdzie specjalizowała się w biologii molekularnej i genetyce. Stopień doktora badaczka uzyskała pod kierunkiem prof. Ruth Chiquet-Ehrismann w Instytucie Badań Biomedycznych im. Friedricha Mieschera w Bazylei w Szwajcarii. Ciekawość badań i chęć rozwoju w dziedzinie biochemii sprawiły, że dr Ulrike Topf dołączyła do laboratorium badawczego prof. dr hab. Agnieszki Chacińskiej, zlokalizowanego w Międzynarodowym Instytucie Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie. Otrzymała wówczas 3-letnie stypendium dla młodych naukowców przyznawane przez Swiss National Science Foundation. Jej badania zostały także nagrodzone stypendium dla wybitnych młodych naukowców przyznanym przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w Polsce. Dr Ulrike Topf  jest laureatką grantu udzielanego przez Narodowe Centrum Nauki w ramach programu finansowania OPUS i autorką prestiżowych publikacji m.in. w czasopiśmie Nature and Nature Communications. Dr Ulrike Topf od kilku miesięcy jest liderem grupy w Instytucie Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.

Praca badawcza i jej znaczenie: Choroby związane ze starzeniem się są coraz większym problemem medycznym i rosnącym obciążeniem dla społeczeństwa. Osoby w wieku 65 lat i starsze stanowią w Unii Europejskiej 19,4% całkowitej liczby ludności. Oznacza to, że prawie co piąta osoba w UE ma 65 lat i więcej. Mitochondria, czyli organelle komórkowe, są postrzegane najczęściej jako ‘elektrownia’ w komórce. Aby sprostać temu zadaniu, potrzebują one ponad tysiąca różnych białek. Większość białek mitochondrialnych jest produkowana w cytozolu i stamtąd transportowana do mitochondriów. Nieprawidłowości w procesie dostarczania białek do mitochondriów powodują zaburzenia w pracy tych organelli, a także akumulację w cytozolu białek, które nie zostały skutecznie przetransportowane do mitochondriów. Badania prowadzone przez zespół dr Ulrike Topf sugerują, że mitochondria nie tylko wytwarzają energię, ale regulują kilka procesów komórkowych i są niezbędne do utrzymania homeostazy białek komórkowych. Tak więc, dysfunkcja mitochondriów może powodować negatywne skutki dla organizmu, objawiające się u ludzi często w postaci nieuleczalnych i śmiertelnych chorób. Praca badaczki koncentruje się na identyfikacji i charakteryzacji mechanizmów przywracających homeostazę białek komórkowych i mitochondrialnych. Wiadomo, że proteostaza komórkowa (czyli właściwe powstawanie, funkcjonowanie i regulowanie aktywności białek) zmniejsza się z wiekiem. Zwiększenie zdolności proteostazy komórkowej spowalnia starzenie się organizmów modelowych. Ulrike Topf szuka sposobów zastosowania tej wiedzy do zwalczania chorób związanych ze starzeniem się u ludzi m.in. Parkinsona oraz Alzhaimera.

Gdybym nie została naukowcem to: „Jednym z moich pierwszym pomysłów na zawód było zostanie nauczycielem w szkole podstawowej. Uważam, że dzieci są najzdolniejszymi naukowcami, jakich mogę sobie wyobrazić.”

Zainteresowania pozanaukowe: „W wolnych chwilach najbardziej lubię spędzać czas z moimi dziećmi. Obecność mojej rodziny sprawia, że potrafię stworzyć równowagę pomiędzy pracą a domem, pomaga mi ona w odreagowaniu i odpoczęciu od trudnych zadań, z jakimi nierzadko spotykam się w pracy naukowca.”

Dr Ulrike Topf o sytuacji kobiet badaczek i zmianach na rzecz różnorodnych pod względem płci zespołów badawczych: „Reprezentacja kobiet w nauce nie różni się zbytnio od ich reprezentacji w biznesie czy polityce. Miałam to szczęście uczestniczyć w zespołach badawczych, które były różnorodne nie tylko pod kątem płci, ale także wiedzy naukowej, zajmowanych stanowisk i narodowości. Moim zdaniem tylko różnorodne spojrzenia mogą sprawić, że zespół badawczy odniesie sukces. Dlatego zachęcam studentów, kobiety, jak i mężczyzn, do zdobywania różnorodnych doświadczeń poprzez studiowanie za granicą, odbywanie staży lub rozwijanie współpracy z innymi laboratoriami. Myślę, że to klucz do kształtowania osobowości współczesnego naukowca.”