Życiorys naukowy: Karolina Pierzynowska studia biologiczne rozpoczęła z myślą o specjalizacji z biologii medycznej i z zamiarem pracy na uczelni. W tym czasie prof. dr hab. Grzegorz Węgrzyn zaproponował jej swoją opiekę naukową na studiach doktoranckich, którą to propozycję bez wahania przyjęła. Na realizację badań otrzymała 3 granty Młodych Naukowców finansowane przez Wydział Biologii Uniwersytetu Gdańskiego, natomiast od 2018 r. jest kierownikiem grantu PRELUDIUM finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki. Podczas 4 lat studiów doktoranckich została współautorką 15 publikacji naukowych o zasięgu międzynarodowym oraz 4 zgłoszeń patentowych, dotyczących nowo odkrytych związków, mogących mieć działanie terapeutyczne dla chorób neurologicznych. Wyniki swoich badań przedstawiła na ponad 30 konferencjach naukowych. W międzyczasie Karolina Pierzynowska odbyła dwa staże w Katedrze Biochemii Wydziału Lekarskiego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego oraz w Laboratorium Neuropatologii Molekularnej w University of West Virginia w USA. Za swoje wyniki i osiągnięcia naukowe otrzymała m.in. Nagrodę Rektora UG, Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Nagrodę im. prof. Mozołowskiego przyznawaną przez Polskie Towarzystwo Biochemiczne, a także nagrodę Oddziału Gdańskiego Polskiej Akademii Nauk.

Praca badawcza i jej znaczenie: Choroba Huntingtona to postępująca choroba neurodegeneracyjna, która powoduje obumieranie neuronów w mózgu. Choroba zabija powoli – w ciągu 10-20 lat od pojawienia się objawów. Według statystyk pląsawica Huntingtona występuje u 12 osób na 100 tys. Połowa dzieci chorych dziedziczy mutację, która jednak ujawnia się dopiero po latach. Ponadto, dziś na świecie prawie 44 miliony ludzi żyją z inną chorobą neurodegeneracyjną – Alzheimerem. Co 4 sekundy diagnozowany jest nowy przypadek tej choroby. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w 2030 roku będzie 65 milionów chorych, a w 2050 już 115 milionów. Tematyka pracy Karoliny Pierzynowskiej koncentruje się na poszukiwaniu nowych terapii dla nieuleczalnych chorób neurodegeneracyjnych. Główną tezą jej rozprawy doktorskiej stało się badanie efektywności działania jednego z flawonoidów, genisteiny, jako potencjalnego leku na chorobę Huntingtona, które to badania następnie sama rozszerzyła o dodatkowe schorzenie – chorobę Alzheimera. Niewykluczone, że w przyszłości, właśnie dzięki genisteinie, uda się opracować terapię skuteczną w przypadku znacznie większej liczby chorób spowodowanych podobnymi defektami. Opracowanie takiego podejścia byłoby dużym przełomem medycznym, gdyż choroby te wciąż pozostają nieuleczalne.

Gdyby nie została naukowcem to: „Moje doświadczenie akademickie zaczęło się, kiedy byłam przedszkolakiem, a tata, wykładowca na Politechnice Gdańskiej, zabrał mnie ze sobą na wykład. Już wtedy wiedziałam, że mój zawód będzie związany z uczelnią, aczkolwiek spodziewałam się, że będzie to raczej kariera dydaktyczna niż naukowa.”

Zainteresowania pozanaukowe: „Jestem fanką treningu siłowego i regularnie biorę udział w zajęciach Body Pump, gdyż w mojej ocenie, wysiłek fizyczny pomaga na chwilę wyłączyć się od myślenia o pracy, by potem powrócić do niej z nową energią. W okresie zimowym jeżdżę również na snowboardzie i łyżwach.”

Karolina Pierzynowska o sytuacji kobiet badaczek i zmianach na rzecz różnorodnych pod względem płci zespołów badawczych: „W mojej opinii w ostatnich czasach zmieniło się nie tylko podejście do kobiet w aspekcie zawodowym, ale także podejście do wychowania młodych dziewcząt, które to podejście w dużej mierze może kształtować cechy determinujące świetnego naukowca. Wspieranie indywidualności, twórczości i rozwoju, zarówno chłopców, jak i również dziewczynek jest jednym ze znanych nurtów pedagogiki stworzonych i opracowanych przez Marię Montessori. Jeśli którakolwiek kobieta miałaby być dla mnie inspiracją w codziennej pracy, to bez wątpienia jest to ona – kobieta z wykształceniem lekarskim, która jako pierwsza przełamała stereotypy mówiące o tym, że kobiety nie powinny studiować. Za swoje osiągnięcia otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Sorbonie, krzyż Legii Honorowej oraz nominację do pokojowej Nagrody Nobla.”