Urodziłam się w Łodzi w 29 września 1969 r. Dzieciństwo spędziłam w Olsztynie. Od kiedy pamiętam moi rodzice pracują na uczelni, obecnie Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. W podstawówce grałam w piłkę ręczna, tańczyłam w zespole pieśni i tańca, uczyłam się gry na skrzypcach i języka angielskiego.

W liceum byłam w klasie biologiczno-chemicznej, nadal uczyłam się języków (nawet esperanto i łaciny) i tańczyłam. Zaraz po maturze przyjechałam do Gdańska, gdzie rozpoczęłam studia medyczne i trzyletnia przygodę z judo. Podczas studiów poznałam mojego przyszłego mę1a. To spotkanie „zaowocowało”. Olek ma ju1 9 lat, Małgosia 6,5. Oboje grają z wielkim zapałem w hokeja na lodzie. Dzięki nim opanowałam sztukę wiązania łyżew, wiem co to jest rivano i palony na niebieskiej o studiach zastanawiałam się nad ró1nymi specjalizacjami, ostatecznie odnalazłam się w okulistyce. Z nią łączę dalsze plany zawodowe.

Zajmuję się laseroterapia w leczeniu retinopatii cukrzycowej. Cukrzyca jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń metabolizmu. Mówiąc prostym językiem polega ono na występowaniu podwyższonego poziomu cukru (glukozy) we krwi. Obecnie postęp w leczeniu cukrzycy jest ogromny. Przełomowa datę stanowi rok 1921 kiedy wprowadzono do leczenia insulinę. O ile początkowo głównymi problemami chorych z cukrzyca były ostre stany hiperglikemii lub niedocukrzenia, o tyle dzisiaj są to późne powikłania dotyczące du1ych i małych naczyń krwionośnych. Powikłania dotyczące małych naczyń krwionośnych noszą nazwę mikroangiopatii i dotyczą drobnych naczyń nerek i siatkówki. W siatkówce określamy to terminem retinopatii cukrzycowej.

Retinopatia cukrzycowa jest najczęstsza przyczyna Ślepoty (według danych amerykańskich) u osób w wieku od 20 do 60 roku 1ycia. Dla zobrazowania skali problemu- według danych Ministerstwa Zdrowia z 1999 roku ogólne występowanie cukrzycy w Polsce szacuje się na 6.4% populacji, wśród tych osób u 1/3 rozpoznaje się retinopatię cukrzycowa.

Jeśli chodzi o sama jednostkę chorobowa to pominę podziały i klasyfikacje, a skupię się na istocie utraty ostrości wzroku przez chorego. Są dwie główne tego przyczyny: retinopatia cukrzycowa proliferacyjna i obrzęk plamki. Pierwsza spotykana jest głównie w cukrzycy typu 1, prowadzi (przy braku1leczenia) do powstawania wylewów w oku. Druga jest bardziej charakterystyczna dla cukrzycy typu 2 i powoduje patologiczne zmiany w miejscu odpowiedzialnym za ostre widzenie- plamce.

Od lat 80 prowadzone są badania nad mo1liwoEcia leczenia tych powikłań siatkówkowych przy pomocy lasera. Wiadomo, że jedyna skuteczna metoda zapobiegania postępowi retinopatii jest laseroterapia siatkówki. Stosowanym powszechnie laserem jest laser argonowy, gdzie wykorzystuje się dwie długości fali: widmo zielone i niebieskie. I tu dochodzimy do zasadniczej roli jaka stara się pełnią okulista we współpracy z diabetologami: zapobieganie Ślepocie, utrzymanie ostrości wzroku u chorych z cukrzyca na poziomie pozwalającym im samodzielnie funkcjonować. Metoda jest laseroterapia cukrzycowych zmian siatkówki.