Życiorys naukowy: Monika Gońka studiowała biotechnologię na Wydziale Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Podczas studiów dołączyła do grupy badawczej dr. Krzysztofa Szade, zajmującej się biologią hematopoetycznych komórek macierzystych. W projekcie licencjackim badała heterogenność komórek śródbłonkowych szpiku kostnego. Uzyskane wyniki pozwoliły na opracowanie kolejnego projektu naukowego, na który uzyskała dofinansowanie w ramach programu Diamentowy Grant przyznawanego przez Ministerstwo Edukacji i Nauki.
Monika Gońka odbyła staż na University of Graz w Austrii, w grupie badawczej dr. Andreasa Reinisch – twórcy mysiego modelu ektopowej niszy szpikowej. Realizowała także badania naukowe w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie pod opieką dr Karoliny Bukowskiej-Strakova, studiując przyczyny rozwoju ostrych białaczek dziecięcych. W lipcu 2021 roku obroniła z wyróżnieniem pracę magisterską pt. „Śledzenie mutacji w hematopoetycznych komórkach macierzystych i progenitorowych na poziomie pojedynczej komórki u dzieci z ostrą białaczką limfoblastyczną i ostrą białaczką szpikową”. Podczas studiów otrzymała stypendium Rektora dla najlepszych studentów oraz stypendium Ministra za wybitne osiągnięcia naukowe.
Praca badawcza i jej znaczenie: Każdej sekundy nasz organizm produkuje milion nowych komórek krwi. Wszystkie te komórki powstają z hematopoetycznych komórek macierzystych (ang. haematopoietic stem cells, HSCs) w procesie nazywanym hematopoezą. Proces ten jest dynamiczny, ale precyzyjnie kontrolowany – HSCs regulują balans pomiędzy samoodnową a różnicowaniem się do potomnych komórek krwi przez okres całego naszego życia. Natomiast, zakłócenie tej równowagi może spowodować niekontrolowany rozrost zmutowanej subpopulacji komórkowej i doprowadzić do rozwoju białaczki. Monika Gońka w swojej pracy naukowej chce poznać molekularne mechanizmy dające klonalną przewagę przed-białaczkowym komórkom HSCs w niszy hematopoetycznej oraz wyjaśnić ich udział w transformacji nowotworowej i wznowie choroby. Jej celem jest opracowanie lepszych strategii leczenia dla dzieci ze zdiagnozowaną ostrą białaczką.
Gdyby nie została naukowczynią to: ,,Zdecydowanie byłabym tancerką. Taniec jest moją pasją i pozwala na wyrażenie emocji.’’
Zainteresowania pozanaukowe: ,,Uwielbiam taniec klasyczny i lyrical jazz. W wolnym czasie biorę udział w organizacji akcji rejestracji potencjalnych dawców szpiku kostnego, będąc wolontariuszem fundacji DKMS.’’
Monika Gońka o sytuacji kobiet badaczek i zmianach na rzecz różnorodnych pod względem płci zespołów badawczych: ,,Przez lata rola kobiet w nauce była umniejszana, a ich osiągnięcia były niedoceniane. Rozwój kulturowo-społeczny i ekonomiczny znacząco przyczynił się do polepszenia sytuacji kobiet badaczek. W zespołach naukowych w których pracowałam zawsze ważne było zróżnicowanie nie tylko ze względu na płeć, ale także przynależność kulturową i to właśnie przyczyniło się do twórczej i efektywnej pracy. Bardzo cieszę się, że miałam przyjemność współpracować z wieloma inspirującymi naukowczyniami.’’
